τριποδαβάκιον

τὸ, Α

αβάκιο στηριγμένο σε τρίποδο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρίπους, -οδος + ἀβάκιον, υποκορ. τού ἄβαξ, -ακος «πλάκα, πίνακας»].